Όλοι ποθούμε να έχουμε τον Θεό.
Είναι φυσικό να αναζητάμε την ομορφιά και να την αγαπάμε, αν και η άποψη του τι είναι όμορφο διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Τώρα, τι είναι πιο θαυμάσιο από τη θεϊκή ομορφιά; Τι μπορείτε να σκεφτείτε που είναι πιο πιθανό να σας δώσει ευχαρίστηση από τη μεγαλοπρέπεια του Θεού; Ποια επιθυμία θα μπορούσε να είναι πιο φλογερή, πιο ακαταμάχητη από τη δίψα που εμπνέει ο Θεός στην ψυχή, όταν αυτή έχει πλέον καθαριστεί από κάθε κακία και αναφωνεί: “Τετρωμένος αγάπης εγώ”. [Άσμα Ασμάτων 2:5]
Η θεϊκή ομορφιά ξεπερνά κάθε περιγραφή με λόγια. Θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε τη λάμψη της με το φως του αυγερινού ή του φεγγαριού ή του ήλιου. Αλλά θα ήμασταν τόσο μακριά από μια ακριβή περιγραφή όσο απέχει το μεσημέρι από το σκοτάδι της νύχτας.
Αυτή η ομορφιά είναι αόρατη στα μάτια του σώματος· μόνο η ψυχή και ο νους μπορούν να την αντιληφθούν. Κάθε φορά που φωτίζει τους αγίους, αφήνει μέσα τους ένα κεντρί, μια νοσταλγία τόσο δυνατή που τους αποσπά την κραυγή: “Αλίμονο σε μένα που είμαι ακόμα στην εξορία”. [Ψαλμ. 120:5]
Από τη φύση μας εμείς οι άνθρωποι προσδοκούμε το όμορφο και το αγαπάμε. Αλλά αυτό που είναι όμορφο είναι επίσης και καλό. Ο Θεός είναι καλός. Όλοι αναζητούν το καλό, επομένως όλοι αναζητούν τον Θεό.
Βασίλειος ο Μέγας
Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου, Όροι κατά Πλάτος
