Κυριακή του Παραλύτου
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 10 Μαΐου
Κατά Ιωάννην 5:1-15
1. Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἦν ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα.
2. ἔστι δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρα, ἡ ἐπιλεγομένη Ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα.
3. ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν.
4. ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι.
5. ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ.
6. τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ· θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;
7. ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν· Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν· ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει.
8. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει.
9. καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρε τὸν κράβαττον αὐτοῦ καὶ περιεπάτει. ἦν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ.
10. ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ· σάββατόν ἐστιν· οὐκ ἔξεστί σοι ἆραι τὸν κράβαττον.
11. ἀπεκρίθη αὐτοῖς· ὁ ποιήσας με ὑγιῆ, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει.
12. ἠρώτησαν οὖν αὐτόν· τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει;
13. ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν· ὁ γὰρ Ἰησοῦς ἐξένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ.
14. μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται.
15. ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήγγειλε τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτὸν ὑγιῆ.
Είμαστε όλοι άρρωστοι
Επιδημία. Πανδημία. Χαλασμός. Χαμός. Κρούσματα. Επιβεβαιωμένα κρούσματα. Θάνατοι. Επιβεβαιωμένοι θάνατοι. Εκατόμβες νεκρών.
Όλες οι χώρες. Όλη η ανθρωπότητα. Όλες οι ειδήσεις, οι πάντες ασχολούνται με την ίωση, τον κορωνοϊό.
Κατασκευάζονται νοσοκομεία. Εξοπλίζονται εντατικές. Ασθμαίνουν, διαγωνίζονται και διαγκωνίζονται οι ερευνητές, για να βρουν το φάρμακο, το εμβόλιο, τη θεραπεία, την προστασία.
Άραγε δεν υπάρχουν άλλες ασθένειες;
Υπάρχουν, αλλά τις υποεκτιμούμε, τις υποβαθμίζουμε. Πολλοί με βάσιμα στοιχεία φωνάζουν και γράφουν ότι θα πεθάνουν πολλοί περισσότεροι από άλλες ασθένειες.
Αυξάνουν και οι ψυχικές ασθένειες. Αυξάνουν και οι οικονομικές δυσχέρειες. Αυξάνουν και οι συνέπειες σε όλες τις αρρώστιες λόγω της φτώχειας, του φόβου, του τρόμου, του πανικού.
Άραγε, υπάρχουν άλλες ασθένειες που δεν τις βλέπουμε, δεν τις προσέχουμε, δεν τις αξιολογούμε δεόντως;
Ναι! Είναι οι πνευματικές ασθένειες. Οι ασθένειες της ψυχής.
Στη Βηθεσδά «κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων» (Ιωάν. ε΄ 3).
Όλη η γη είναι γεμάτη ασθενείς. Όλοι μας είμαστε ασθενείς στην ψυχή.
Και ενώ για τις σωματικές ασθένειες όλοι ευαισθητοποιούμαστε, τρέχουμε και δεν φτάνουμε, πληρώνουμε, αγωνιούμε…, για τις πνευματικές αδιαφορούμε!
Υπάρχει βέβαια και σήμερα η «Βηθεσδά». Είναι η «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία».
Αλλά εκεί δεν έχει πλήθος ασθενούντων. Έχει λίγους. Συνήθως γέροντες.
Τώρα, βέβαια, τα κράτη, και τα λεγόμενα χριστιανικά, φροντίζουν «για το καλό μας» να κλείνουν και τις εκκλησίες. Και πολλοί ιερείς πρόθυμα υπακούουν. Βάζουν και λουκέτο.
Ο λαός ψάχνει για «Βηθεσδά».
Και μεις λέμε: για το καλό σας την κλείσαμε…
Έρχεται ο Χριστός
Τι συνέβη τότε στη Βηθεσδά; «Καὶ ἀνέβη ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα» (Ιωάν. ε΄ 1) «ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ» (Ιωαν. ε΄ 2), που στα εβραϊκά λέγεται Βηθεσδά (=σπίτι του ελέους) και όπου υπήρχε αναρίθμητο πλήθος ασθενών.
Ήρθε ο Χριστός χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς φανφάρες, χωρίς κανάλια, χωρίς δημοσιογράφους, χωρίς πολιτικούς, χωρίς εκκλησιαστικούς άρχοντες…
Πού πήγε; Δεν πήγε στους επίσημους. Δεν πήγε στους πλούσιους. Δεν πήγε στους άρχοντες. Δεν πήγε στους μορφωμένους. Δεν πήγε στους βουλευτές. Δεν πήγε στους Φαρισαίους. Δεν πήγε στους νομικούς. Δεν πήγε στους φαντασμένους. Δεν πήγε σ’ αυτούς που είχαν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Δεν πήγε σ’ αυτούς που πίστευαν ότι είναι καλοί.
Πήγε στους αρρώστους, στους φτωχούς, στους αναπήρους, στους εγκαταλελειμμένους, στους αναγκεμένους, στους ανθρώπους τους αμαρτωλούς βέβαια, που τώρα όμως είχαν καρδιά «συντετριμμένη και τεταπεινωμένη».
«Ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν» (Ιωάν. ε΄ 3).
Και από όλους αυτούς διάλεξε αυτόν που βρισκόταν στη χειρότερη θέση. «Ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ» (Ιωάν. ε΄ 5).
Είναι όμως εντυπωσιακό το ότι, ενώ ο Χριστός ήτανε στην πρωτεύουσα του Ισραήλ, στην κοιτίδα της τότε αληθινής θρησκείας, ανάμεσα στους δικούς Του, στους συγγενείς Του, σε αυτούς που έπαιζαν στα δάχτυλα τις προφητείες για Αυτόν, «εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον» (Ιωάν. α΄ 11). Κανείς! Κανείς δεν Τον πήρε χαμπάρι. Το ίδιο και σήμερα!
Οι επίσημοι; Είναι μύωπες! Δε βλέπουν τη μύτη τους. Κομπάζουν ότι ακούνε τη λογική, την επιστήμη. Στην πραγματικότητα ούτε τη λογική, ούτε την επιστήμη ακούνε. Τον στραβό τους λογισμό ακούνε.
Λένε ότι πιστεύουν στον Χριστό, αλλά φοβούνται τη Θεία Κοινωνία μη τους κολλήσει κορωνοϊό! Φοβούνται και τα άγια λείψανα, όλους τους Αγίους, τις αγίες εικόνες.
Άλλοι το δηλώνουν. Φοβούνται «τους χριστιανούς και τους πλουσίους». Άλλοι το υπονοούν.
Πού να δουν τον Χριστό αυτοί!
Και πολλοί εκκλησιαστικοί, δυστυχώς, ασχολούνται μόνο με την ευλαβική τήρηση των υγειονομικών μέτρων, που απαγορεύουν να προσέλθουν οι πιστοί στη «Βηθεσδά». Μετράνε τις αποστάσεις για τις καρέκλες. Βάζουν αντισηπτικά. Καθαρίζουν «ευλαβικά» τις εικόνες…
Αν ρωτούσαμε τον Χριστό σήμερα, θα μας έλεγε: «ταῦτα ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι» (Ματθ. κγ΄ 23).
Ο Χριστός είναι κάπου αλλού. Ανάμεσα στους πονεμένους, τους τεταπεινωμένους, τους κλαίοντες, τους προσευχόμενους, τους πεινώντας και θλιβομένους.
Είναι εδώ ο Χριστός. Ανάμεσά μας. Όπως τότε. Και τον βλέπουν όπως και όσοι και τότε. Οι λίγοι. Οι κλητοί αλλά και εκλεκτοί!
Θεραπεύει τους πάντες ο Χριστός
Θεραπεύει ο Χριστός!
Θεραπεύει μέσα στη Βηθεσδά Του, την Εκκλησία Του.
Τι του είπε του παραλύτου;
«Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;» (Ιωάν. ε΄ 6)
Δηλαδή:
- Άσε τώρα την επιστήμη (τους γιατρούς που είχαν σηκώσει τα χέρια!) — Δεν αρνούμαστε την επιστήμη. Αλλά την θεραπεία την δίνει ο μόνος ιατρός ψυχών και σωμάτων.
- Άσε τους ανθρώπους, που σε έχουν παντελώς εγκαταλείψει. «Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν» (Ιωάν. ε΄ 7). Δυστυχώς, οι άνθρωποι συνήθως ασχολούνται με τον εαυτό τους, «ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει» (Ιωάν. ε΄ 7).
- Κοίτα με πίστη Εμένα: «Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει» (Ιωάν. ε΄ 8). Και τον έκανε καλά. Μόνο καλά; Ρωμαλέο τον έκανε. Αθλητή. Εύρωστο. Ευθαλή αγωνιστή.
Και όλα αυτά με μία παντοκρατορική και παμφιλάνθρωπη κραταιά εντολή!
Αυτός είναι ο Χριστός!
Σε θεραπεύει από όλα, αρκεί να έχεις παραδεχτεί τα λάθη σου. «Ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε» (Ιωάν. ε΄ 14), αλλά να τον υπακούς όπως ο πρώην παράλυτος, έστω και αν δεν συμφωνούν μαζί Του οι πολλοί, οι πολιτικοί, η επίπεδη λογική.
Η θεία δύναμη τον θεράπευσε, καθώς την πίστεψε, την υπάκουσε και σώθηκε.
Η κολυμβήθρα της Βηθεσδά θεράπευε όλες ανεξαιρέτως τις ασθένειες. Αλλά όχι όλους τους ασθενείς: «ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι» (Ιωάν ε΄ 4).
Η νέα Βηθεσδά, η Ορθόδοξη Εκκλησία, με τον Χριστό παρόντα στα χαριτόβρυτα μυστήριά της, μας θεραπεύει όλους από «πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν» (Ματθ. δ΄ 23) ψυχής και σώματος. Αρκεί να έχουμε τις προϋποθέσεις του πρώην παραλύτου.
- Συναίσθηση των αμαρτιών μας
- Μετάνοια αποφασιστική
- Πίστη αταλάντευτη
- Υπακοή απροϋπόθετη
- Ομολογία σταθερή ότι ο Χριστός με θεράπευσε: «Ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήγγειλε τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτὸν ὑγιῆ» (Ιωάν. ε΄ 15).
